ساناز علیدوست ماسوله - دانشگاه تهران
محمد احمدی - دانشگاه تهران
سمیرا رحیمی اتانی - دانشگاه آزاد کرج
مریم دربندی - دانشگاه تهران

احیای مکان های تاریخی طراحی شایسته به کار آمد برای حمایت و حفاظت از میراث فرهنگی است که با کمک به تداوم حیات اثر در متن زندگی امروزی انسان، حفاظت از آن را تقویت و تضمین می کند. لذا احیای مکان های تاریخی، فارسی برای ایجاد امکان برخورداری از ارزش های مستتر در آن به منزله غایت حفاظت آثار تاریخی است بعد به این ترتیب، درک صحیح مقصود وسیله تحقق اعتیاد مکان های تاریخی در دو گروه شناخت دقیق و همه جانبه ارزش های این آثار است. لذا به این منظور در این پژوهش به عوامل موثر بر روند احیا در بناهای تاریخی پرداخته شده است و بر این اعتقاد است که اعتیاد و باز زنده سازی بناهای تاریخی ضمن این که منجر به حفاظت کالبد بنا می شود، به جذب گردشگر نیز کمک کرده و روح تازه ای به کالبد بنا با اختصاص کاربری متناسب با آن دمیده خواهد شد. در این میان توجه به ارزش های بر پای اسبی به لحاظ جنبه های اجتماعی و فرهنگی امری بسیار مهم تلقی می گردد. این مقاله است که پژوهش های تفسیری است که در مرحله تحلیل داده ها از روش استقرایی بهره گرفته است .

احیا، باززنده سازی، ابنیه تاریخی ،اعطای کاربری