امنیت زنان در فضاهای عمومی شهر ، با تاکید بر برنامه ریزی کالبدی ( نمونه موردی مطالعه : محله پونک جنوبی منطقه 5تهران )

امنیت فضاهای شهری نقش مهمی در شکوفایی استعدادها و ارتقای سطح رفاه اجتماعی همه شهروندان دارد اما در میان جمعیت شهری گروه های خاصی مثل زنان، سال خوردگان، کودکان و معلولین وجود دارد که تامین و حفظ امنیت آنان توجه ویژه ای را می طلبد. فی المثل زنان برای حضور فعال و موثر در جامعه نیازمند شهری هستند که در آن احساس امنیت داشته باشند لذا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی معیارهای کالبدی - عملکرد و موثر در بهبود حفظ امنیت زنان در فضاهای شهری و به تبع حضور فعال تر آنان در سطح شهر خواهد بود. در این پژوهش پس از بیان کلیات و مبانی نظری مرتبط با امنیت شهری زنان، معیارهای کالبدی - عملکرد و موثر با استفاده از ادبیات تحقیق استخراج و در قالب یک پرسش نامه و با مشارکت خود زنان سنجیده می شود. فرضیه اصلی این پژوهش عبارت است از: به نظر می رسد بین میزان جاذب، انسجام و تنوع کاربری آب و فعالیت های شهری و فضاهای عمومی با افزایش میزان امنیت زنان رابطه ای مستقیم وجود دارد. که با استفاده از روش آمار توصیفی و ضریب هم بستگی اسپیرمن ، سنجیده می شود. برای مطالعات میدانی نیست، محله پونک جنوبی منطقه پنج تهران انتخاب شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که وضعیت مناسب کالبدی فضاهای عمومی شهر بر میزان تمایل زنان به تردد در این فضاها و به تبع میزان امنیت آن ها نقش بسیار زیادی ایفا می کند. از سوی دیگر بررسی شاخص های مدل مفهومی تجربی نشان می دهد که با افزایش میزان خوانایی و آشنای فضا، ارتقای شهرت ( خوشنامی و یا بدنامی) فضاها، نظارت بر فضا و دسترسی به اسناد، ارتقای حیات شبانه فضا و کارایی حمل ونقل عمومی میزان احساس امنیت درک شده از فضا افزایش می یابد.

Keywords:

امنیت , فضاهای شهری , زنان