بررسی اثرات تغییر نسبت آب به سیمان در شرایط محیطی دریا روی مقاومت فشاری و کششی بتن حاوی لتریت

لتریت خاک شدیدا هوازده ای که مواد با حلالیت بالا از آن خارج شده و خاک باقی مانده از کانی ها با حلالیت خیلی پایین مانند اکسید سیلیس و هیدروکسید آلومینیوم و اکسید آهن، غنی شده است. تمام انواع آن به علت دارا بودن اکسیدهای آهن، قرمز رنگ هستند. در این خاک ها سیلیکات رس و دانه های ماست کوارتز به مقدار کم وجود دارد چه گاهی نیز اصلا وجود ندارد. ترکیب شیمیایی لتریت وابسته به سنگ مادر آن می باشد. این خاک اغلب در مناطق استوایی گرم و مرطوب دین مدار رسول سرطان و راس الجدی قرار گرفته اند و در ایران در مناطق مرکزی و شمال غرب نیز موجود می باشد. مشخصات فیزیکی و مکانیکی این خاک مانند رنگ، بافت و ساختار، به مشخصات پروفیل در جای آن وابسته است. لتریت با کیفیت خوب دارای مقاومت فشاری و برشی بالا، به در صد جذب آب و انقباض حکیمی کم است که در بخش بالایی پاسی ها قرار دارد. بعضی از محققین از خاک لتریت در پروژه های راه سازی و همچنین در ساخت آجرهای سازگار با محیط زیست بر پایه تکنولوژی ژیوپلیمریزاسیون نیز استفاده کرده اند ولی در مجموع در صنعت ساختمان هنوز تحقیقات دامنه داری روی آن صورت نگرفته است. لتریت می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای سیمان در بتن مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله خواص مکانیکی به طور کامل مقاومت فشاری و مقاومت کششی برای سنسور و 10% جایگزینی لتریت به جای سیما با نسبت های مختلف آب به مواد سیمانی 0/4 و 0/45 ، 0/5 در محیط دریای عمان را مورد مطالعه قرار می دهیم. نهایتا پس از بررسی نتایج این مطالعات مشخص می شود که افزودن خاک لتریت در نسبت آن به مواد سیمانی 0/4 باعث افزایش کمی و کیفی بیشتر مشخصات مکانیکی بتن حاصل در شرایط محیطی دریای عمان می گردد.

Keywords:

خاک لتریت , خاک آلومینو سیلیکاتی , بتن , مقاونت فشاری بتن , مقومت کششی بتن