بررسی تاثیر فاکتورهای اکولوژیک در طراحی اکوپارک با رویکرد توسعه پایدار

پارک شهر به عنوان بخشی از زیرساخت های طبیعی و مولفه تاثیرگذار در سیمای شهر، محل ارتباط انسان شهرنشین و طبیعت است انسانی که با توسعه سریع پیشرفت های صنعتی و تکنولوژی با طبیعت پی کار نهشته است. بدین ترتیب مفهوم پارک در شهرهای معاصر اهمیت بیشتری یافته و با توجه به نیازهای روانی و اجتماعی جدید افراد، برنامه ریزی پارک های اکولوژیکی جهت احیای اکوسیستم های فراموش شده شهری را با محیط زیست پیرامونش مطرح می کند. اکوپارک (پارک اکولوژیکی) محیطی است که در آن فعالیت های تفرجی، همگام با شناسایی و چگونگی برخورد با مسایل زیست محیطی از جنبه های گوناگون آموزش همگانی صورت می گیرد. فرضیه اصلی طراحی اکوپارک فراهم آمدن پشتوانه های اقتصادی، علمی و زیست محیطی مناسب برای آموزش عمومی و ایجاد فرهنگ صحیح محیط زیستی می باشد. بنابراین با تکیه بر قابلیت های موجود و کاربری های متنوع و مفید اکوپارک ، تاسیس این گونه فضاهای تفرجی - زیست محیطی شهری برای حرکت در جهت توسعه پایدار شهری لازم بود و با توجه به نکاتی از قبیل: تعیین اهداف هر طرح و تطابق آن با اهداف زیست محیطی، همخوانی فعالیت ها با یکدیگر، استفاده از امکانات و موقعیت های مکانی، اجتماعی و مدیریتی برای مطرح نمودن کاربری های فراغتی و آموزشی توصیه می گردد. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر روش تحلیلی توصیفی بود و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش کتابخانه ای جمع آوری گردیده است.

Keywords:

پارک شهری , پارک اکولوژیکی , توسعه پایدار , تفرج , اکوپارک