بررسی عملکرد لرزهای سازه بلند دارای یک و دو TMDتحت زلزله با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی

امروزه استفاده از TMD در سازه های بلند به منظور کنترل دریفت و شتاب جانبی آن ها به صورت بسیار گسترده انجام می شود. در این مقاله بررسی عملکرد سازه در سه حالت مد نظر است. حالت اول بدون TMD ، حالت دوم یک TMD در بالای سازه و در حالت سوم دو TMD که طوفانی در میانه ارتفاع سازه قرار خواهد داشت. نوآوری مورد استفاده در TMD های مورد استفاده در این تحقیق را با قرار دادن آن ها بر روی میراگر پاندولی اصطکاکی FPD می باشد. معمولا از این میراگر اصطکاک برای جداسازی لرزه ای استفاده می شود و وضعیت آن نسبت به میراگر ها با هسته سربی اینست که تازه پس از زلزله تحت اثر وزن خود به جای اول بازگشته و تغییرشکل پسماند در آن بوجود می آید. بنابراین TMDهای مورد استفاده در این تحقیق جرم تنظیم شده نیست که برای میراگر پاندولی اصطکاکی قرار گرفته است. همچنین یک مطالعه پارامتری جهت تنظیم مقدار جرم TMD جان گرفته است. سیستم سازه قاب دیاگرید به همراه هسته مرکزی بتونی می باشد. نتایج به دست آمده از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی نشان می دهد که اضافه کرده یک واحد میراگر TMD تاثیر بسزایی در کاهش پاسخ سازه به زلزله داشت اما تاثیر TMD کدام ندهی زلزله های زن کاهشی در برخی زلزله های اثر افزایشی داشته است.

Keywords:

, TMD , میراگر پاندولی اصطکاکی , قاب دیاگرید , تحلیلی تاریخچه زمانی غیر خطی , مطالعه پارامتری