بررسی قابلیت روشهای جایگزین تامین انرژی در واحدهای آب شیرین کن کشور

با توجه به محدود بودن منابع آب های شیرین از جمله زیرزمینی و رودخانه ها در جهان، روزبه روز خطر کمبود آب در آینده بیشتر احساس می گردد. از طرفی بیش از 70% سطح زمین را آب و هوایی تشکیل می دهند که قابلیت پیشرفت ندارند. از این رو در طی چند سال اخیر روش های نوین و جدیدی برای استحصال آب شیرین از این آب های شور به کار گرفته است که موفقیت چشمگیری در این زمینه داشته است. اما استفاده از این فناوری های جدید عناوین نیز رفته مستلزم پرداخت هزینه هایی گاه سنگین مخصوصا در تامین انرژی با کاربرد سوخت های فسیلی است که شیرین سازی آب شور دریا هارا مقرون به صرفه نمی سازد. استفاده از سوخت های فسیلی علاوه بر داشتن هزینه های بالا منابعی محسوب می شود که عملا خود منابعی محدود و تجدید ناپذیرند از طرفی استفاده در صد گسترده از آن ها آسیب های جدی برای محیط زیست در پی دارد. از جمله روش های جایگزینی سوخت فسیلی می توان استفاده از انرژی های تجدید پذیر مانند انرژی خورشیدی، انرژی باد، انرژی زمین گرمایی و روش ترکیبی با نیروگاه ها نام برد که در این مقاله بررسی هر یک از این روش ها و مقایسه آن ها با یکدیگر پرداخته شده است، با توجه به شرایط موجود منطقه ای، اقلیمی و اقتصادی، به کاربری های متفاوتی برای هر روش دست پیدا کرده و با توجه به بررسی های صورت گرفته در این مقاله به موقعیت ایران در منطقه و اقداماتی که کشورهای حوزه خلیج فارس در این زمینه انجام داده اند استفاده از واحدهای ترکیبی در جنوب کشور و با احداث واحدهای آب شیرین کن با کاربری انرژی خورشیدی و واحدهای ترکیبی با استفاده از نیروگاه های جنوب کشور، می تواند راندمان بهره برداری این واحدها را بهبود بخشد به نحوی که 40 - 60% از مصارف سوخت های فسیلی را کاهش دهد. از دیدگاه اقتصادی و محیط زیستی بهینه محسوب می گردد.

Keywords:

آب شیرین کن , آبهای شور , سوختهای فسیلی , انرژی های تجدید پذیر