تاثیر طراحی محیط بر ایجاد احساس امنیت در مجتمع های مسکونی (نمونه موردی:مسکن مهر بهاران سنندج)

امنیت از نیازهای اساسی انسان است که نحوه پاسخ گویی به آن تاثیر مستقیم در ارضای نیازهای دیگر او دارد. انسان همیشه در طول تاریخ سعی در پاسخ گویی به این نیاز داشته است، ساختن ابزار آلات می پایید، ایجاد تاسیسات تدافعی و نظامی است و کمک ها به شهرها، تشکیل نیروی نظامی در ....بخشی از اقدامات او برای حفظ امنیت فردی و اجتماعی شان بوده است. با این وجود در سال های اخیر، تعیین ویژگی های جمعیتی، اجتماعی و فرهنگی انسان ها تاثیر زیادی در شکل گیری مسکن داشته است. طبقه بندی ساده چشم مخاطب برای دسته بندی گونه مسکن مورد نیاز پاسخ گوی نیازهای دامنه وسیع استفاده کنندگان از مجموعه های مسکونی نمی باشد. در این بین احساس امنیت از جمله عوامل انسانی - محیطی است که می تواند نقش بسزایی در رضایتمندی انسان ها از فضایی که در آن زندگی می کنند داشته باشد. امنیت و مجموعه های مسکونی تنها از طریق موانع سخت فیزیکی میسر نبود چه بسا همین موانع فیزیکی به لحاظ روحی - روانی مثل ناامنی را در مردم تقویت کند. با توجه به رشد جمعیت و افزایش نیاز به مجموعه های مسکونی در شهرها، روشن کردن الگوها و خط مشی های برای نیل به اهداف برنامه ریزی شده، ضروری به نظر می رسد که در این بین ایجاد حس امنیت به عنوان یکی از عوامل انسانی - محیطی نقش مهمی را در رضایتمندی و آسایش افراد در زندگی شان ایفا خواهد نمود. نتایج حاصله این مقاله حاکی از آنست که ایجاد حس امنیت از طریق غیرمستقیم و با بهره گیری از سیاست های پیشگیرانه تلفیقی کالبدی معماری و روابط اجتماعی - فرهنگی (از قبیل: مسیله اشراف و دید، افزایش قابلیت رویت پذیری بصری ، خبر برای طواف میان تراکم جمعیتی و مجموعه های مسکونی، ایجاد کاربری های متنوع و متجانس و ....) تحقق پذیر خواهد بود. بر این اساس این مقاله به بررسی نقش و جایگاه امنیت در طراحی مجموعه های مسکونی این می پردازد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی می پاشد و از منابع کتابخانه ای به اسنادی برای انجام تحقیق استفاده شده است.

Keywords:

امنیت , احساس امنیت , طراحی , مجموعه های مسکونی