تحلیل شاخصهای کیفیت محیط شهری در سکونت گاههای غیر رسمی (مورد پژوهی: ناحیه 3، منطفه 6 مشهد)

امروز مهاجرت روستاییان به اهالی شهرهای کوچک به کلان شهرها از مهم ترین معضلات است که زمینه ساز و بستر ساز شکل گیری سکونتگاههای غیر رسمی شده است. عموما در کشورهای در حال توسعه به دلیل رشد اقتصادی ناهمگون، وجود چند شهر مرکزی و اصلی ام فاصله زیاد بین کیفیت محیطی و رفاه اقتصادی مردم نشست با روستاها و تجمع امکانات رفاهی در کلان شهرها این پدیده گسترش می یابد. لذا در تبیین کلی این پدیده به علل ساختاری مانند نابرابری در فرصت ها، توزیع منابع ثروت و درآمد در جامعه، مسکن مقرون به صرفه، تنوع فعالیت و اقتصاد و ....اشاره می شود. با توجه به این امر مسلم است که شرایط متفاوتی بر سکونتگاههای غیررسمی حاکم است که این تفاوت ها تاثیر بسزایی در روند کیفیت زندگی ساکنین آن دارد. پژوهش حاضر با هدف سنجش شاخص های کیفی محیط شهری در ناحیه سه منطقه شش شهرداری مشهد به عنوان یک سکونت گاه غیررسمی و ارایه راهکارهای مناسب جهت ارتقا شرایط چیزی به حساب محیطی این منطقه در دیگر مناطق حاشیه نشین کلان شهر مشهد می باشد. شاخص های مورد سنجش در این تحقیق با نگاه ذهنی بوکسیت یک محیط زندگی که محصول ادراک فردی و رضایت شهروندان از وضعیت زندگی خود می باشد انتخاب شده است. برای سنجش سطح کیفیت با توجه به نوع داده ها از طریق نرم افزار SPSS اقدام شده است. یافته ها حاکی از آنست که کلیه شاخص های به کاررفته با متغیر کیفیت محیط ارتباط معناداری دارد و میزان رضایتمندی از سطح پایینی قرار دارد. همچنین شاخص حمل ونقل و ارتباطات بالاترین سطح رضایتمندی از کیفیت محیط شهری را به خود اختصاص داده و پایین ترین سطح رضایتمندی هم مربوط به شاخص کیفیت محیط اجتماعی در سطح ناحیه می باشد.

Keywords:

کیفیت محیط شهری , کیفیت زندگی , رضایتمندی , سکونتگاههای غیر رسمی