محمد مسعود - استادیار،عضو هیات علمی دانشگاه هنر اصفهان
حسین باباپور فاتحی - پژوهشگر دوره دکتری شهرسازی ،گروه تخصصی شهرسازی,واحد نجف آباد ، دانشگاه آزاد اسلامیی،اصفهان

نوسازی، مرمت و بهسازی شهری در سیر تکاملی و تحول خود از بازسازی، باز زنده سازی، نوسازی و توسعه مجدد به بازآفرینی و نوزایی شهری تکامل یافته است و در این مسیر از حوزه توجه صرف به کالبد بر ملاحظات اجتماعی، فرهنگی و هنری پرداخته است. توجه به بافت های فرسوده و رفت ناپایداری آن ها به موضوعی جدی تبدیل شده به گونه ای که سازمان های ذی ربط را به تکاپوی سامان دهی و بازآفرینی بافت های مذکور سوق داده و لزوم مداخله در این بافت ها را در دوره های مختلف زمانی مطرح نمود است. در این پژوهش با استفاده از روش های توصیفی و تحلیلی در بستر تاریخی، فرضیه های ذیل مورد بررسی قرار می گیرند : مرمت و بهسازی شهری دوره هایی از تحول و تکامل را پشت سر نهاده و امروز به مرتبه ای از حضور خود رسید که بازآفرینی شهری و رویکرد متاخر آن یعنی نوزایی شهری نهاده می شود. مرمت و بهسازی شهری به صورت فعالیتی یکپارچه و همه جانبه نگر درآمد که جنبه های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی و ایجاد شرایط مناسب جهت دستیابی به توسعه های همراه با پایداری و توسعه پایدار در آن لحاظ می گردد. در این پژوهش، به دنبال تبیین خط سیری چه بهسازی و نوسازی شهری پیوند می زند و آن را به رویکرد مداخله همه جانبه نگر و درعین حال معاصر شونده تبدیل می نماید. دوم، به تبیین اصول، راهبردها و فرایند بازآفرینی پرداخت می شود.

نوسازی، مرمت، بازآفرینی، بافت فرسوده، تحولات تاریخی