فاطمه احمدی - عضو هیات علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قروه

الگوپذیری از طبیعت برای معماران چشم اندازی از تکامل نزدیک تر فرم و عملکرد می دهد. چه روش های جدیدی را ارایه می دهد که به وسیله آن ها سازی بسیار دقیق تر می توان در پاسخ گو باشد. اگر چه محدودیت هایی چون پیچیدگی های انتظامات آیین نامه ای طرح، خاصیت خطی مصالح ساختمانی وجود دارد، روشی که صنعت ساختمان در توسعه اجساد دارد، سازه های ایمن در مقابل شکست و طبیعت جزء به جزء آماده سازی و اجرای پروژه های پیچیده و کاهش ریسک مرتبط با همه گروه ها هستند. این مقاله با در نظر گرفتن پایداری خواص مصالح، پوشش های ساختمانی، مسایل زیست محیطی، حس گرها و نشانگر ها و توانایی عملکردی را تشدید می کند.

انرژی، ساختمان، طراحی پایدار، طبیعت