سید محمدرضا مرتضوی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
بهروز زعیم دار - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

مهندسی ارزش به ما می آموزد که امروزه از دست ندادن زمان، استفاده بهینه از منابع موجود و نوآوری تنها راه تداوم فعالیت موسسات خواهد بود. همان گونه که راه های ساخته شده در گذشته قابلیت حمل و نقل توف صورت امروزی را نداشته و نیاز به اصلاحات مکرر دارد، سیستم های ساخت و تولید هم به حال به اصلاحات مکرر هستند. مهندسی ارزش ضمن اتکا به تجارب گذشته از نوآوری نیز حمایت می کند. نوآوری و جنبه های کاربردی مهندسی ارزش، این روش را از روش های سنتی و متعارف کاهش هزینه ها متمایز می کند. روش های سنتی کاهش هزینه ها، عموما از تجربیات گذشته، نگرش ها و عادتی که چندی تکرار به خود گرفته است تبعیت می کند و اثری از خلاقیت در آن ها دیده نمی شود. مهندسی ارزش، علاوه بر گردآوری اطلاعات لازم برای شناسایی عرصه های دارای مشکل، روش های موثر و طرح های ابتکاری و نوین را برای حل بهینه مشکلات موردنظر مطرح کرده و تمامی دیدگاه ها و عملیات قابل توصیه را با یکدیگر تلفیق می کند. متدلوژی از صفر، سازمان ها را قادر به رقابت موثر و کارا در بازار خواهد کرد زیرا با به کارگیری مهندسی ارزش یک ساختمان می تواند به اهدافی چون کاهش هزینه، افزایش سود، بهبود کیفیت، افزایش سهم بازار، انجام کار در زمان کوتاه تر و استفاده کاراتر از منابع دست یابد. در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، مهندسی ارزش راهی مناسب برای خروج از وضع نامساعد اقتصادی است.

مهندسی ارزش، تفکر خلاق، حل مسیله، نوآوری، کاهش هزینه