نانوتکنولوژی برای معماری

توجه رو به رشد در رابطه با پتانسیل نانو تکنولوژی در معماری از عوامل متعددی مشتق می شود که همه جنبه های عمل کردیم و هم جنبه های زیبای ساختمان ها را تحت تاثیر قرار می دهد و همچنین شامل موضوعات گسترده تری در ارتباط با نقش احتمالی برای اکو کارایی فرایندها و مصالح ساختمانی می باشد.پتانسیل مرتبط با تبدیل کامل منطق ساختمانی عناصر تکنیکی و نتایج معماری به دست آمده از جمله جنبه های ریخت شناسی اکنون در حال ظهور می باشد. این احتمالات مرتبط با توسعه محصولات صنعتی مبتنی بر نانو تکنولوژی شروع به تحریک تحقیقات طراحی هدفمند و کشف خواص مواد جدید می کنند. نوآوری های نانو تکنولوژی در حال حاضر نه تنها دارای تاثیر مهمی برای خواص و عملکرد مولفه های ساخت وساز دارند بلکه باعث ایجاد تغییر در رابطه بین طراح و مواد سنتی به کار رفته در طرح معماری می شوند. در حال حاضر انتشار مصالح ساختمانی جدید توسعه یافته از طریق نانو تکنولوژی به طور گسترده ناشی از تلاش های انجام شده توسعه صنایع و شرکت هایی می باشد که در سال های اخیر به محصولات پیشرفته علمی تبدیل شده است. بااین وجود این محصولات معمولا گرایش دارند تا تکنولوژی های سنتی را که هیچ تغییر مهمی در طراحی و رویکرد تولید ایجاد می کنند تغییر دهند. به نظر می رسد که نسل اول مواد نانو ساختاری هیچ تاثیر محسوسی بر روی تکامل احتمالی زبان معماری که به طور گسترده جنبه مهم نانو معماری آینده را در نظر می گیرد نداشته باشد. طبق تحقیقات انجام شده توسط معماران و طراحان پیشگام معماری نانو تکنولوژی مواد جدید قادر به برقراری یک رابطه دینامیک با عوامل محیطی و محرک های الکتریکی و الکترونیکی فعال شده توسط انسان می باشد. یکی از جنبه های اصلی و مهم در رابطه با نقش نانو تکنولوژی در طراحی معماری توابع مرتبط با احتمال ایجاد نسل جدیدی از ساختمان های سطح تعیین شده با استفاده از مواد ابداعی می باشد که قادر به برقراری ارتباط با نیازهای تاثیر محیطی پایین همراه با جنبه های زیبایی شناختی و ارتباطی معماری می باشند.

Keywords:

نانوتلنویوژی , ساختمان سبز , نانو عایق , نانوتوشش