سیدرضا حقی - استادیار مدیریت استراتژیک (نوآوری) و عضو هیات علمی گروه مدیریت موسسه آموزش عالی فردوس- مشهد
احمد صباحی - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم اداری و اقتصاد

نظام ملی نوآوری کارامد از مهمترین عوامل توسعه یافتگی و رشد اقتصادی کشور های پیشرفته است که دستیابی به این مهم توسط کشور های در حال توسعه نظر به برخورداری از فرصت ها و توانمندی های ملیفراوان، با ضعف ها و تهدید های بسیاری نیز مواجه میباشد. هدف از تحقیق حاضر تدوین و اولویتبندی راهبرد های بهبود نظام ملی نوآوری کشور به روش چارچوب جامع تدوین راهبرد است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات پیمایشی میباشد. جامعهآماری این پژوهش را مجریان نهاد های سیاستگذاری و قانونگ ذاری از قبیل مجلس شورای اسلامی، کارشناسان نهاد های دولتی شامل وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری و صنعت، معدن و تجارت ،مراکز رشد و تحقیق و توسعه و کاربران نوآوری در بخش های صنعتی استان خراسان رضوی تشکیل می -دهد. بدین ترتیب با انجام یک صد مصاحبه بر اساس پرسشنامه های طراحی شده ، نقاط قوت و ضعف و تهدید ها و فرصت های مرتبط با نظام نوآوری ایران شناسایی گردید. در مرحله بعد ماتریس های ارزیابیعوامل داخلی و خارجی حاصل و بر اساس میزان تاثیرگذاری عوامل، ماتریس داخلی- خارجی به منظورشناسایی موقعیت راهبردی ترسیم شد. در نهایت با استفاده از ماتریس تحلیلی Swot راهبرد های بهینه تدوین و سپس نسبت به تعیین جذابیت و اولویتبندی راهبرد ها با استفاده از مدل برنامهریزی استراتژیک کمی اقدام گردید. نتایج این تحقیق قابل استفاده در دو سطح کاربردی و نظری است. بدین ترتیب که در حوزه نظری بهگردآوری شواهد تجربی برای مفهوم سازی و توسعه دانش در حوزه نظام ملی نوآوری کمک میکند و در سطح کاربردی و مدیریتی نیز بر توجه نهاد های حکومتی به عوامل و راهبرد های شناسایی شده در جهت بهبود نظام ملی نوآوری در کشور تاکید مینماید

نظام ملی نوآوری، برنامھ ریزی راھبردی، چارچوب جامع تدوین راھبرد