حمید یاری - دکتری اقتصاد مالی، دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
آرزو یاری - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد دانشکده اقتصاد وعلوم اجتماعی دانشگاه بوعلی سینا

هر سرمایهگذار با هدف کسب نرخ بازده مورد انتظار اقدام به سرمایه گذاری می کند و هدف وی کسب بیشترین بازده از سرمایهگذاری خود میباشد؛ اما با توجه به این اصل اقتصاد مالی که به طور معمول بازده باریسک رابطهای مثبت دارد، لذا کسب هر میزان بازده ای بیشتر از نرخ بازده بدون ریسک، با مقداری ریسک همراه است که معمولا با افزایش بازده این ریسک نیز افزایش مییابد. در این راستا دست یابی بهبهترین رویههای اندازهگیری ریسک در هر بازاری میتواند برای سرمایهگذاران و سیاست گذاران بسیار مفید فایده باشد. این تحقیق در صدد آن است که بهترین رویه های اندازه گیری ریسک را در بازار ایران بهدست آورد. در این راستا مدل قیمتگذاری دارایی های سرمایهگذاری ساده با مدل هایی که در آنها عدم تقارن در توزیع بازدهی دارایی ها در نظر گرفته شده است مورد مقایسه قرار میگیرد. با بررسی و مقایسهبیست شرکت از شرکت های پر معامله بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی -فروردین 1385 تا پایان اسفند 1390 - که به صورت ماهانه مورد آزمون قرار گرفت این نتیجه به دست آمد که در دوره موردبررسی، مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ایCAPM مدل مناسبتری از مدل ها ی تغییرات بخش پایینتر قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای LPM-CAPM و مدل واکنش نامتقارنARM در بازار بورس ایران است.

ریسک، مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، مدل تغییرات بخش پایینتر قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، مدل واکنش نامتقارن