علی محرری - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد
سیدحسن نوریان - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

در این آزمایش از هشت راس گوسفند نر لری بختیاری با میانگین سن 11 ماه و وزن متوسط 5/2 ± 5/32 کیلوگرم استفاده شد. گوسفندان تحت آزمون به دو دسته تقسیم شدند و یک گروه به عنوان شاهد و گروه دیگر به عنوان گروه دریافت کننده مکمل موننسین در نظرگرفته شد. به گروهی که از مکمل موننسین استفاده میکرد روزانه به میزان 22 میلیگرم به ازای هر راس موننسین همراه با خوراک مصرفی داده میشد. ارتباط بین جیرههای دریافتی ونیتروژن دفعی از طریق ادرار و یا مدفوع، مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از متغیرهای انرژی قابل متابولیسم و نیتروژن مصرفی و به کمک معادلات غیر خطی، نیتروژن میکروبیتولیدی تخمین زده شد. نتایج آزمایش نشان داد که مکمل نمودن جیره با موننسین تاثیری بر ماده خشک مصرفی، میانگین اضافه وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک مصرفی و فراسنجههای خونی ندارد (05/0> P .(اما جمعیت پروتوزوآ موجود در شکمبه، اسیدیته ادرار و شیرابه شکمبه، کلیرانس کرآتینین و میزان فیلتراسیون کلیوی بطور معنیداری تحت تاثیر مکملنمودن جیره با موننسین قرار گرفت (05/0

موننسین، قابلیت هضم، نیتروژن ادراری با منشاء داخلی، نیتروژن متابولیکی مدفوع، گوسفند