محمد محمودآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، بخش مهندسی معدن، مجتمع آموزش عالی زرند،
حمید خوشدست - استادیار فرآوری مواد معدنی، بخش مهندسی معدن، مجتمع آموزش عالی زرند
وحیده شجاعی - استادیار فرآوری مواد معدنی، بخش مهندسی معدن، مجتمع آموزش عالی زرند

حذف رنگ از محلولهای آبی یک مسیله مهم برای حفظ سلامتی موجودات زنده و کاهش آب مصرفی تازه برای صنایع و کارخانجات است. بدین منظور، فلوتاسیون به عنوان یک روش کارآمد برای حذف رنگ از محلولهای آبی با هزینه های کمتر و کارایی بیشتر مورد بررسی قرار گرفت. بیوسورفکتانت رامنولیپیدی یک ماده فعال سطحی است که پس از تجزیه زیستی، به قند و چربی تبدیل شده و سلامتی موجودات را تهدید نمی کند. بررسی امکان ظرفیت رنگبری رامنولیپید با استفاده از یک طرح فاکتوریلی کامل در چهار سطح شامل pH، غلظت MIBC به عنوان کفساز، دبی هوا و نسبت رامنولیپید بر متیلن بلو به عنوان ماده رنگی انجام شد. مقدار ضریب تعیین بالای به دست آمده (%7/95 =R2)، بیانگر دقت بالای آزمایشات انجام شده و ضریب تعیین تعدیل شده (%1/87 = Adj R2)، درستی افزودن متغیرهای مستقل مدل را نشان داد. طبق تحلیل آزمایشات انجام شده و آنالیز واریانس داده ها، راندمان حذف با افزایش مقادیر pH ، کفساز MIBC و نرخ جریان هوا، افزایش یافت، اما با نسبت رامنولیپید بر متیلن بلو نسبت عکس دارد. بیشترین راندمان حذف رنگ 34/81% و کمترین مقدار آن 56/2% بدست آمد.

رنگبری، محلول آبی، بیوسورفکتانت رامنولیپیدی، فلوتاسیون، طراحی آزمایش