تحلیل تناسب مکانی توسعه مناطق شهری بر اساس شاخص های طبیعی (نمونه موردی: شهر رودسر)

هدف از این پژوهش تعیین تناسب مکانی توسعه مناطق شهری بر اساس شاخص های طبیعی در شهر رودسر است. با توجه به رشد روز افزون جمعیت شهری و گسترش نواحی شهری، ضروری است تا توسعه مناطق شهری به صورتی منظم شده و اراضی مناسب برای توسعه به درستی مکان یابی شوند تا فضا و کالبد شهر دچار مشکل نگردد. بدین منظور در این پژوهش به منظور تناسب مکانی توسعه شهری، هشت معیار شیب، جهت، ارتفاع، فاصله از جاده، فاصله از گسل، زمین شناسی، اقلیم و کاربری اراضی از دو شاخص محیطی و کالبدی انتخاب گردید. پس از تعیین اولویت پارامترها، وزن دهی آنها با استفاده از روش تصمیم گیری چندمعیاره ANP انجام شد. سپس این معیارها در نرم افزار GIS تهیه شده و طبقه بندی لایه ها انجام گردید. پس از آن لایه ها در نرم افزار IDRISI فازی سازی شدند. در مرحله بعد برای تهیه نقشه نهایی تناسب مکانی توسعه مناطق شهری، با استفاده از لایه های فازی شده معیارها و با کمک وزن های حاصل از روش ANP، اقدام به تلفیق لایه ها با تکنیک WLC گردید و نقشه نهایی تناسب مکانی توسعه شهری بدست آمد. نتایج نشان داد که قسمت های شمالی به دلیل قرارگیری در حریم ساحل دریای خزر نسبتا نامناسب است. قسمت های شرقی و غربی به دلیل دارا بودن شیب مناسب و دسترسی به راه های ارتباطی و وضعیت کاربری های موجود، برای توسعه شهر مناسب تر بوده و نواحی جنوبی به دلیل شیب بالا و فاصله زیاد از راه های ارتباطی نسبتا نامناسب هستند.

Keywords:

تناسب مکانی , توسعه شهری , روش تصمیم گیری چندمعیاره , WLC