مهدی منتظرالحجه - استادیار، دانشگاه یزد/ دانشکده هنر و معماری

توسعه پایدار شهری امروزه از مهم ترین دغدغه های مدیریت شهری و متخصصین این حوزه می باشد. در هر مقیاسی محیط ها و فضاهای شهری می بایست با بهره گیری از روش های مناسب و مقرون به صرفه با کاهش اثرات خود بر محیط، گامی موثر در راستای پایداری بردارند. فضاهای شهری یکی از مهم ترین مقیاس های مداخله مدیریت شهری در امر توسعه هست که می توان با کاربست تکنیک هایی مطلوب در خلق و یا بهبودی آن ها به توسعه پایدارتر شهر کمک نمود. امروزه متخصصان و کارشناسان به دنبال خلق رویکردهایی نوین در ابعاد مختلف پایداری می باشند تا بتوان با بهره گیری از این رویکردها راهبردهایی اجرایی را در فضاهای شهری پیاده نمود. یکی از این رویکردها که طی چند سال اخیر توانسته موفقیت چشمگیری را در مدیریت رواناب ها و استفاده مجدد از بارش ها کسب نماید توسعه کم اثر (LID) هست. گرچه در ابتدای راه این رویکرد به دنبال کاهش خطرات ناشی از رواناب ها همچون سیل بود اما رفته رفته به سوی استفاده بهینه از آن ها در تامین آب موردنیاز در برخی استفاده ها در فضاهای شهری و سکونتگاه ها گرایید. این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی به دنبال تبیین راهبردهایی اجرایی از رویکرد LID در زمینه طراحی و توسعه فضاهای شهری است. گرداوری اطلاعات در این مقاله بر اساس مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بوده است. یافته های این پژوهش حکایت از آن دارد که می توان از طریق راهبردهایی همچون تقویت زیرساخت ها، بهره گیری از سطوح قابل نفوذ، استفاده از رواناب ها برای آبیاری پوشش گیاهی، کاهش مقدار پاک سازی و درجه بندی و مواردی از این قبیل به توسعه پایدارتری در فضاهای شهری دست یافت.

توسعه پایدار شهری، فضاهای شهری، رویکرد LID، رواناب ها