احد رضایان قیه باشی - کاندیدای دکتری آینده پژوهی دانشگاه تهران
علی اصغر پورعزت - استاد گروه مدیریت دولتی دانشگاه تهران(استاد اهنما)
محمدرضا حافظ نیا - استاد گروه جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس تهران(استاد راهنما)
حسین محمدی - ستاد گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه تهران
محمد مهدی ذوالفقارزاده - ستادیار گروه مطالعات اسلامی و آینده پژوهی دانشگاه تهران

تغییر اقلیم یکی از اصلی ترین چالش های فعلی و پیش روی ساکنین کره زمین است. این تغییر در برخی مناطق شدیدتر و دارای پیامدهای منفی بیشتری بر روی سیستم های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و زیستی انسان ها است. تغییر اقلیم به عنوان یکی از مهمترین پیشران های تاثیرگزار بر حیات فعلی و آتی کره زمین، هم باعث تشدید برخی چالش ها شده و هم به شدت متاثر از برخی مولفه ها و مسایل است. آلودگی هوا که به دلایل بسیاری همچون: مصرف بیش از اندازه سوخت ها فسیلی، تمرکز بسیار زیاد جمعیت در یک منطقه، الگوی مصرف نادرست منابع و موقعیت نامناسب جغرافیایی و ... حاصل می شود از جمله چالش ها و مسایلی است که تاثیر متقابلی بر تغییر اقلیم دارد، یعنی هم تحت تاثیر تغییرات اقلیمی تشدید می شود و هم قادر است سرعت تغییرات اقلیمی را در یک منطقه افزایش دهد.شهر تهران به عنوان یکی از کلان شهرهای جهان با تمرکز جمعیتی بالایی همراه است این شهر نه تنها در 15 سال گذشته با مشکل شدید آلودگی هوا روبرو بوده است همچنین به دلیل واقع شدن در کمربند نیمه خشک جهان به شدت از پیامدهای منفی تغییرات اقلیمی رنج برده و این تغییرات اقلیمی در تشدید این آلودگی تاثیر بسیار زیادی داشته است و در عین حال پیش بینی شده است این سطح از آلودگی سرعت تغییرات اقلیمی این کلان شهر را افزایش دهد. در این مقاله تلاش شده است با به کارگیری روش SD (پویایی شناسی سیستم) چگونگی تاثیر متقابل این دو پدیده بر روی همدیگر مطالعه و مولفه های اصلی در این مدل شناسایی شوند. همچنین با تمرکز بر سناریوهای آیند تغییر اقلیم شهر تهران، سناریوهای آلودگی این شهر بررسی شده است و راهکارهای آینده پژوهانه برای مدیریت مطلوب وضعیت آینده این شهر ارایه شده است.

تغییر اقلیم، آلودگی هوا، تهران، آینده نگاری، سناریونویسی، پویایی شناسی سیستم