معین میراب - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی سیستمهای انرژی و محیط زیست، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
پیمان باشی شهابی - استادیار گروه انرژی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

افزایش نیاز به انرژی و محدودیت سوخت های فسیلی از یک سو و افزایش آلودگی زیست محیطی ناشی از سوزاندن آن ها از سوی دیگر، باعث اقبال به استفاده از انرژی های تجدیدپذیر شده است. از این رو، سیاست گذاری و برنامه ریزی جهت استفاده از انرژی-های تجدیدپذیر در سال های آینده، بسیار ضروری به نظر می رسد. استفاده از انرژی های تجدیدپذیردر صنایع مختلف، می تواند کاهش شدت مصرف انرژی و کاهش آلودگی محیط زیست را در پی داشته باشد. طبق توافقنامه ای که در کنفرانس تغییر اقلیم 2015 سازمان ملل متحد در شهر پاریس بدست آمد، کشورها باید از حرکت سریع انتشار آلاینده های زیست محیطی و گازهای گلخانه ای کاسته و افزایش دمای جهانی را به زیر 2 درجه سلسیوس برسانند. این مهم، فقط از طریق کاهش شدت مصرف انرژی و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر قابل دستیابی است. هدف از این مطالعه نیز، تشریح و مرور برنامه ها و متدهایی است که در کشورهای مختلف برای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در جهت کاهش انتشار آلاینده های محیط زیست و گازهای گلخانه ای، به کار گرفته شده اند.

آلودگی هوا، انرژی های تجدیدپذیر، محیط زیست