بررسی ارزش حفاظتی منطقه دامگاهان بعنوان کریدور زیستگاهی بین مناطق حفاظت شده کالمند-بهادران و شکار ممنوع شیرکوه

امروزه جدایی و تکه تکه شدن زیستگاه اثرات بسیار مهمی بر روی جمعیت های حیات وحش دارد.گسترش مناطق حفاظت شده و ایجاد ارتباط بین این مناطق از مهم ترین راهکارهای مقابله با این معضل است.کریدورها نقش مهمی روی توزیع جمعیت حیات وحش و جلوگیری از کاهش بقای جمعیت دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارزش حفاظتی منطقه دامگاهان بعنوان کریدور زیستگاهی بین مناطق حفاظت شده کالمند- بهادران و شکار ممنوع شیرکوه انجام گرفته است. برای انجام این پژوهش محدوده ای به وسعت 106هزار هکتار مشخص گردید. سپس با استفاده از نقاط حضور گونه و متغیرهای محیط زیستی مدل سازی مطلوبیت زیستگاه کل و بز با روش تحلیل آشیان بوم شناختی انجام شد. سپس با بهره گیری از نقشه مطلوبیت زیستگاه و با استفاده از روش کم هزینه ترین مسیر، کریدورها مشخص شدند. نتایج نشان داد که 25% درصد از منطقه برای گونه کل و بز زیستگاه مطلوب می باشد. مهم ترین متغیرهای موثر بر حضور گونه کل و بز مناطق صخره ای، درصد شیب، ارتفاع3200-2200 و تیپ گیاهی می باشد. میزان حاشیه گرایی، تخصص گرایی و تحمل پذیری به ترتیب 838/0، 3، 333/0 برآورد شد که نشان می دهد کل و بز مجموعه شرایط محیط-زیستی بالاتر از شرایط میانگین منطقه را ترجیح می دهد و به دامنه محدودی از شرایط محیط زیستی منطقه وابسته است و در استفاده از منابع زیستگاه تخصصی عمل می کند. 60 % کریدورها را زیستگاه های مطلوب تشکیل می دهند. با محاسبات صورت گرفته هفت کریدور جهت اتصال مناطق شناسایی گردید.نتایح مشخص کرد محدوده دارای مطلوبیت زیستگاهی بالا وکمترین هزینه تجمعی و همچنین کمترین تعارضات انسانی در بین سایر کریدورها برای گونه کل و بز می باشد.

Keywords:

کریدور زیستگاهی , کل و بز , منطقه دامگاهان مهریز