معصومه شاهنوری - دانشجوی دکتری مدیریت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
رخشاد حجازی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، گروه محیط زیست

دستیابی به اهداف توسعه پایدار زمانی ممکن خواهد بود که انسانها بر روی زمین خود را در برابر تمام عملکردها و فعالیت هایشان مسیول بدانند. شاخص های توسعه پایدار معیارها و ابزارهای اندازه گیری و ارزیابی حرکت به سوی پایداری هستند. این پژوهش به معرفی شاخص های هفده گانه توسعه پایدار و بررسی وضعیت گذشته و کنونی و تلاش برای آینده منتهی به سال2030 می پردازد. با توجه به موضوع تحقیق، روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات، اسنادی و کتابخانه ای و ترجمه متون و مصاحبه و تایید صاحب نظران است. تلاش شده است به اهداف توسعه پایدار، ویژگی های شاخص های توسعه پایدار و تعیین پیشرفت اهداف توسعه پایدار پرداخته شود. با تحلیل منابع داخلی و مستندات نهادهای بین المللی مانند یونپ، این نتیجه حاصل شد که شاخص های 17 گانه توسعه پایدار به 230 شاخص کوچکتر قابل اندازه گیری تقسیم می شوند. از نظر نگارندگان، شاخص اول و دوم، همچنین شانزده و هفده با یکدیگر قابلیت ادغام دارند. بجز معدودی از شاخص ها از جمله استفاده پایدار از آب، بقیه شاخص ها بطور جهانی رو به بهبود است. با برنامه ریزی های انجام شده، از جمله الگوی ساخت و مصرف پایدار، امید برای رسیدن به اهداف سال2030 و به حداقل رساندن فاصله ها تا اهداف امکان پذیر خواهد بود. برای نیل به اهداف مورد نظر، کشورهای توسعه یافته می بایست کمک های مالی و تکنولوژیکی بدون قیود سیاسی به کشورهای درحال توسعه را به عنوان بخشی از برنامه ریزی های خود در نظر بگیرند.

شاخص های توسعه پایدار، اهداف توسعه پایدار، مصرف و ساخت پایدار، سال 2030