طراحی مدل نوین ارزیابی توان بوم شناختی سرزمین برای توسعه شهری و خدماتی (شهرستان زنجان)

این پژوهش با هدف طراحی مدل بوم شناختی نوین به منظور استفاده در مطالعات ارزیابی توان بوم شناختی سرزمین صورت می گیرد. با داشتن برنامه ریزی دقیق و استفاده از منابع پایدار موجود می توان منطقه را در جهت توسعه پایدار و همه جانبه هدایت کرد. یافته های پژوهش نشان می دهد محدوده مورد مطالعه دارای توان درجه 1 و 2 کاربری شهری و خدماتی است. توان درجه یک توسعه 25/149724 هکتار وسعت دارد که برابر 2/22 درصد کل محدوده است و به صورت نواری از شرق به غرب محدوده کشیده شده است. محدوده دارای توان درجه دو مساحتی برابر با 28/18533 هکتار معادل 7/2 درصد را به خود اختصاص داده است و این محدوده به صورت لکه های پراکنده در جنوب، شرق و جنوب شرق قرار گرفته است. نتایج تحلیل نشان می دهد که بیشتر وسعت این محدوده را طبقه نامناسب در بر گرفته است؛ که بالغ بر 81/506664 هکتار معادل 1/75 درصد وسعت دارد که با مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست انطباق دارد. از دیگر نتایج مهم پژوهش حاضر این است که محدوده نامناسب برای توسعه شهری و خدماتی در حال حاضر محل استقرار کارگاهها و واحدهای صنعتی است و این موضوع سبب ورود عوارض نامطلوب زیست محیطی شده است. بنابراین اصلاح وضع موجود کاربری اراضی و استفاده بهینه از توان بوم شناختی منطقه از پیشنهاداتی است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است.

Keywords:

ارزیابی توان اکولوژیک , کاربری شهری و خدماتی , سامانه اطلاعات جغرافیایی , مدل ریاضی خطی