رقیه پرچیانلو - دانشجوی دکتری ارزیابی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
راضیه رحیمی - استادیار گروه محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مریم کیانی صدر - استادیار، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
عبدالرضا کرباسی - دانشیار، عضو هیات علمی دانشگاه تهران

این پژوهش با هدف طراحی مدل بوم شناختی نوین به منظور استفاده در مطالعات ارزیابی توان بوم شناختی سرزمین صورت می گیرد. با داشتن برنامه ریزی دقیق و استفاده از منابع پایدار موجود می توان منطقه را در جهت توسعه پایدار و همه جانبه هدایت کرد. یافته های پژوهش نشان می دهد محدوده مورد مطالعه دارای توان درجه 1 و 2 کاربری شهری و خدماتی است. توان درجه یک توسعه 25/149724 هکتار وسعت دارد که برابر 2/22 درصد کل محدوده است و به صورت نواری از شرق به غرب محدوده کشیده شده است. محدوده دارای توان درجه دو مساحتی برابر با 28/18533 هکتار معادل 7/2 درصد را به خود اختصاص داده است و این محدوده به صورت لکه های پراکنده در جنوب، شرق و جنوب شرق قرار گرفته است. نتایج تحلیل نشان می دهد که بیشتر وسعت این محدوده را طبقه نامناسب در بر گرفته است؛ که بالغ بر 81/506664 هکتار معادل 1/75 درصد وسعت دارد که با مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست انطباق دارد. از دیگر نتایج مهم پژوهش حاضر این است که محدوده نامناسب برای توسعه شهری و خدماتی در حال حاضر محل استقرار کارگاهها و واحدهای صنعتی است و این موضوع سبب ورود عوارض نامطلوب زیست محیطی شده است. بنابراین اصلاح وضع موجود کاربری اراضی و استفاده بهینه از توان بوم شناختی منطقه از پیشنهاداتی است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است.

ارزیابی توان اکولوژیک، کاربری شهری و خدماتی، سامانه اطلاعات جغرافیایی، مدل ریاضی خطی