سحر محبوب کنفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی،
راضیه پوردربانی - هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی، گروه مهندسی بیوسیستم
بهمن نجفی - هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی، گروه مهندسی بیوسیستم
حسین بهفر - هیات علمی دانشگاه تبریز، گروه مهندسی بیوسیستم

محدود بودن منابع انرژی فسیلی و مشکلات ناشی از انتشارات گازهای گلخانه ای، ضرورت توجه بیش از پیش به انرژی های تجدیدپذیر را برهمگان روشن ساخته است. خورشید به عنوان یک منبع پاک انرژی هست که مقدار انرژی خورشیدیی که در یک ساعت به سطح زمین می رسد بیشتر از تولید انرژی جهانی در یک سال است. یکی از کاربردهای انرژی خورشیدی، در مبحث گرمایش می باشد که می توان از آن در هواگرمکن های خورشیدی استفاده کرد. هوا گرمکن در صنعت، کشاورزی، دامپروری و امور خانگی کاربرد فراوان دارد.گرمکن هوای خورشیدی ذاتا بازده حرارتی کمی به دلیل ظرفیت حرارتی پایین و هدایت حرارتی کم هوا در مقایسه با کلکتور خورشیدی نوع مایع دارند.تحقیقات زیادی به منظور افزایش بهره وری هواگرمکن خورشیدی صورت گرفته است. مسایلی نظیر یخ زدگی، خوردگی و نشتی که در آب گرمکن ها وجود دارد در هواگرمکن ها وجود ندارد و این دال بر مزیت آنهاست اما به دلیل پایین بودن ضریب انتقال حرارت جابجایی بین هوا و صفحه جاذب، میزان دریافت انرژی مفید و در نتیجه بازده انها پایین تر است در نتیجه مقدار حرارت اتلافی به محیط پیرامون نیز افزایش می یابد. در این مقاله مروری بر برخی از روش های افزایش بازده صفحه جاذب انجام پذیرفته و مزایا و معایب آنها بررسی گردیده است.

هواگرمکن خورشیدی، بهینه سازی، صفحه جاذب