مژگان بردبار - کارشناسی ارشد گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
امین رضا نشاط - استادیار گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی،دانشکده محیط زیست و انرژی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد علوم و تحقیقات تهران
سامان جوادی - استادیار گروه مهندسی آب،پردیس ابوریحان،دانشگاه تهران

سفره های آب زیرزمینی یکی از منابع اصلی آب شیرین در سراسر جهان هستند. امروزه به واسطه رشد روزافزون اقتصادی کشورها و وابستگی اقتصاد ملی هر کشور به منابع آب شیرین، اهمیت این منابع روز به روز بیشتر می گردد. دخالت انسان در سیستم های هیدرولوژیکی ساحلی منجر به آلودگی آبخوان ساحلی در اثر نفوذ آب شور شده است. در دو دهه گذشته آلودگی آب های زیرزمینی در اثر نفوذ آب شور افزایش یافته است، این افزایش آلودگی خطری جدی برای محیط زیست می باشد. آسیب پذیری آب های زیرزمینی به دلیل نفوذ آب شور در اثر افزایش تقاضا برای آب شیرین و پمپاژ بیش از حد موجب کاهش کیفیت منابع آب زیرزمینی می شود. تغییر در سطح آب زیرزمینی با توجه به ارتفاع متوسط دریا در امتداد ساحل تا حد زیادی، میزان نفوذ آب شور به سفره های آب شیرین را تحت تاثیر قرار می دهد. روش های تعیین آسیب پذیری آب های زیرزمینی به سه دسته اصلی روش های شاخص و هم پوشانی، مدل های شبیه سازی و روش های آماری تقسیم می شوند. روش GALDIT یکی از روش های شاخص گذاری و جایگزینی می باشد. این مطالعه مرور مقایسه ای از مطالعات در دسترس براساس کاربرد GIS و روش GALDIT برای ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی، مقایسه شاخص های دیگر با روش GALDIT و مطالعه برخی از شکاف های پژوهشی در وضعیت کنونی می باشد و ترکیبی از روش های GIS و GALDIT برای ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی می باشد.

آسیب پذیری، GALDIT ، GIS، آب های زیرزمینی