حسین میرزایی تختگاهی - دکترای آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشگاه رازی، کرمانشاه
هوشنگ قمرنیا - استاد، گروه مهندسی آب، دانشگاه رازی، کرمانشاه

این پژوهش در دو تیمار استفاده از ورمی کمپوست و تیمار شاهد (عدم استفاده از ورمی کمپوست) در دو عمق 30-0 و 60-30 سانتی متری و سه تکرار در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی انجام گرفت. زمین زیر کشت گوجه فرنگی بوده، یک ماه پس از کاشت، در خرداد ورمی کمپوست به میزان 25 تن در هکتار اعمال گردید. نمونه های خاک بعد از براشت محصول، اواخر مهر نمونه برداری شد. سپس مقایسه میانگین ها توسط آزمون t جفت نشده و با استفاده از نرم افزار MSTATC انجام گرفت. در این تحقیق اثر ورمی کمپوست روی هدایت الکتریکی خاک مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده از این آزمایش، مشخص شد که استفاده از ورمی کمپوست از نظر آماری روی هدایت الکتریکی خاک اثر معنی داری نداشت ولی استفاده از ورمی کمپوست، هدایت الکتریکی خاک را در لایه اول 98/26 و در لایه دوم 8/0 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. پس می توان نتیجه گرفت که استفاده از ورمی کمپوست مقدار شوری خاک را افزایش می دهد

ورمی کمپوست، هدایت الکتریکی خاک