احسان نیک صفت - دانشجوی دکتری رشته مدیریت پروژه و ساخت، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
کتایون تقی زاده - دانشیار گروه مدیریت پروژه و ساخت، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

امروزه سیستمهای امتیازدهی ساختمان سبز بعنوان یکی از روشهای ارزیابی زیست محیطی ساختمان توسعه زیادی یافته است. از طرفی یکی از چالشهای توسعه و استفاده از این سیستمها انتخاب معیارها و وزن دهی به آنها میباشد که این انتخاب بدون در نظر داشتن شرایط اقلیمی ، موقعیت جغرافیایی و اولویتهای خاص زیست محیطی نمیتوان ابزار مناسبی طراحی نمود . از این رو توسعه سیستمهای رتبه بندی منطقه ای در مقایسه با سیستمهای بین المللی با اقبال زیادی مواجه شده است. در این تحقیق با هدف دستیابی به یک سیستم رتبه بندی منطبق با شرایط اقلیمی و محدودیتهای زیست محیطی کشور ، ابتدا مطالعه جامعی روی سیستمهای رتبه بندی موجود صورت گرفت. سپس از بین سیستمهای موجود 6 سیستم رتبه بندی (دو سیستم بین المللی و 4 سیستم منطقه ای که بلحاظ اقلیمی مشابهت هایی با شرایط اقلیمی کشور داشت) شاملLEED ,BREEAM, PEARL, GPRS, QSAS, SEAM انتخاب و معیارهای آنها دسته بندی و با حذف معیارهای مشابه یک سبد 133 تایی از معیارها در 11 گروه بدست آمد. سپس با تشکیل تیم خبرگان و استفاده از ابزار مصاحبه یک سبد از معیارهای اصلاح شده شامل 68 معیار در 8 حوزه حاصل شد. در ادامه با استفاده از تکنیک AHP و نرم افزار Expert choice گروه های معیاری بصورت دو زوجی مقایسه و وزن دهی گردید و با محاسبه ضریب ناسازگاری اطمینان از سازگار بودن نتایج مقایسه حاصل گردید .در ادامه ضمن مقایسه مدل رتبه بندی اخیر با شش سیستم رتبه بندی دیگر ، نتایج بدست آمده تحلیل و مزایای سیستم بر شمرده شد و در انتها پیشنهاداتی برای ارتقا و توسعه سیستم ارایه گردید

ساختمان سبز ، سیستمهای رتبه بندی ساختمان پایدار ، ابزار امتیازدهی ساختمان سبز