افزایش دوام و کاهش خستگی مخلوط های آسفالتی با افزودن فیلرآهک هیدراته (مطالعه موردی)

پدیده زیانهای رطوبتی (عریانشدگی مصالح سنگی و کاهش دوام مخلوطهای آسفالتی) یکی از معضلاتی است که به فراوانی در روسازیهای آسفالتی، بخصوص در مناطقی که مشکلاتی از قبیل شرایط سخت آب و هوایی و کمبود مصالح سنگی مرغوب و مقاوم در برابر عریان شدگی و رطوبت را دارا هستند، رخ می دهد. با توجه به اینکه روسازی اکثر محورهای کشور ایران از جنس بتن آسفالتی است، مطالعات رفتار مخلوطهای آسفالتی در این زمینه اهمیت خاصی پیدا خواهد نمود. در این تحقیق با توجه به ماهیت سیلیسی مصالح سنگی بکارگیری شده (مصالح روکش توپکای آزادراه زنجان–تبریز)، استفاده از فیلر فعال آهک هیدراته به عنوان ماده افزودنی جهت کاهش میزان عریان شدگی و افزایش دوام مخلوط آسفالتی در دستور کار قرار گرفت و پس از تعیین مشخصات فنی مصالح، قیر و مخلوط آسفالتی، انجام آزمایشات تکمیلی مانند چسبندگی در مقابل آبجوشان ASTM D3625 آزمایش دوام لاتمن اصلاح شده AASHTO T 283 و مدول برجهندگی ASTM D4123) صورت پذیرفت و سپس شاخص های MRR ،TSR خستگی و Q نسبت مارشال) مورد بررسی قرار گرفت

Keywords:

عریان شدگی , زیانهای رطوبتی , آهک هیدراته , مدول برجهندگی و خستگی