غلامعلی شفابخش - دانشیار و عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان
امین تناکی زاده - دانشجوی دکتری مهندسی عمران - راه و ترابری، دانشگاه سمنان

فناوری مخلوط آسفالتی گرم (WMA (که طی سالهای اخیر در اروپا توسعه یافته است، طرفداران زیادی در ایالات متحده به دست آورده است. با کاهش ویسکوزیته قیر و یا افزایش کارآیی مخلوط با استفاده از گرمایش حداقل، فناوری WMA اجازه اختلاط، حمل و پخش مخلوط آسفالتی در دمای پایینتر را میدهد. با استفاده از این فناوری جدید، مخلوط آسفالتی میتواند در دمای تا 100 درجه فارنهایت (30 درجه سانتیگراد) پایینتر از مخلوط آسفالتی داغ (HMA (تولید شود. از جمله مزایای دمای اختلاط و تراکم پایینتر میتوان به انتشار آلاینده کمتر، صرفهجویی در هزینه انرژی، طولانیتر کردن فصل ساخت، کاهش بخار و گازهای ساطع شده از مخلوط و ساخت و ساز طی دورههای غیر اوج اشاره کرد. در این مطالعه، سه فناوری ساسوبیت (Sasobit ،(ا ووترم (Evotherm (و آسفامین (Asphamin (در تهیه مخلوطهای آسفالتی گرم مورد بررسی قرار گرفته است. جهت پیشبینی و مقایسه عملکرد مخلوطهای آسفالتی گرم با مخلوط کنترلی آسفالت داغ یک سیستم روسازی چندلایه با شرایط اقلیمی و ترافیکی مشخص تعریف شده و میزان خرابیهای آن به وسیله نرمافزار راهنمای طراحی مکانستیک-تجربی محاسبه شده است. نتایج بیانگر عملکرد مطلوب و تقریبا مشابه فناوریهای مخلوط آسفالتی گرم در مقایسه با مخلوط آسفالتی داغ است، در حالی که دمای ساخت و تراکم مخلوطهای آسفالتی گرم به طور مشخص پایینتر است.

مخلوط آسفالتی گرم، ساسوبیت، آسفامین، ا ووترم، پیشبینی عملکرد