علیرضا غنی زاده - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سیرجان و مدیر واحد تحقیق و بهبود کیفیت مهندسین مشاور طرح گارنو

در این مقاله یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح برای تعیین ساختار بهینه و ضخامت بهینه هر یک از لایه های روسازی بر اساس روش طراحی روسازی های آسفالتی مطابق نشریه 234 توسعه داده شده است. استفاده از این مدل بهینه سازی باعث به دست آمدن یک جواب منحصربه فرد برای ضخامت هر یک از لایه ها می شود که نیاز به کمترین سرمایه گذاری جهت ساخت روسازی دارد. در این مدل روسازی به صورت یک سیستم شش لایه ای شامل قشر بتن آسفالتی رویه، اساس قیری، اساس تثبیت شده با سیمان، اساس سنگدانه ای و زیراساس سنگدانه ای فرض می شود و سپس ساختار بهینه و همچنین ضخامت بهینه لایه ها تعیین می شود. در این مقاله همچنین با توجه به فهرست بهای سال 1392 و هزینه اجرای متوسط مصالح مختلف روسازی، ساختار و ضخامت بهینه روسازی برای راه های اصلی با توجه به ترافیک و مقاومت خاک بستر تعیین شده است

طراحی بهینه، نشریه 234 ، روسازی های آسفالتی، برنامه ریزی خطی عدد صحیح