حمیدرضا وارثی - دانشیار گروه برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
احسان خیام باشی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
حسن سلمانی - کارشناس ارشد شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس

در چند دهه اخیر ، با تغییرات شگرف در شیوه زندگی در ساختار محلات نیز تغییرات اساسی ایجاد گردید ه است .در این میان با مطرح شدن دیدگاه توسعه محله ای پایدار به عنوان دیدگاهی که حل مشکلات کنونی شهرهاوزندگی شهری ر ا درگرو بازگشت به مفهوم محله می داند، می توان با استفاده از نیروهای توانمند درونزا و سرمایه های اجتماعی موجود در آن به حل مشکلات موجود پرداخت . توسعه پایداربطورفزاینده ای به یک عنصرمهم در برنامه ریزی مناطق شهری تبدیل شده است. شهرها را نمی توان پایدار در نظرگرفت اگرقطعات آنها )مولفه هایی مانند محله( فاقد معیار پایداری باشد. معیارهای پایداری محلات آینه ای برای تجزیه وتحلیل پایداری شهرها برای سطوح بالاتر هستند که شامل جنبه های اقتصادی، اجتماعی وزیست محیطی است. به عنوان نتیجه گیری بحث به اصولی برای طراحی پایدار محلات دست خواهیم یافت که عدم رعایت آنها در طراحی محلات نیل به پایداری را مخدوش میسازد. هدف این مطالعه بررسی ابعاد و نحوه تاثیر گذاری این شاخص ها بر روی یکدیگر و بر توسعه پایدار است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و از نوع علی و همبستگی میباشد. جهت تحلیل شاخص های توسعه پایدار در سطح محله ازتحلیل های آماری بهره برده شده است . برای بررسی های آماری از آزمون های T تک نمونه ای، رگرسیون چندگانه و همبستگی پیرسن استفاده شده است. نتایج نشان دهنده این موضوع است که سطح پایداری و سه شاخص اصلی آن یعنی اقتصادی و رفاه، زیست محیطی و اجتماعی فرهنگی در سطح متوسط قرار دارند

پایداری، زیست محیطی، اقتصادی ، اجتماعی، محله