شناسایی گونه های کنه ی جدا شده از روباه Vulpes cana منطقه بمو شیراز واهمیت حیوانات حیات وحش در انتقال بیماری های مشترک

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 562

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ZOONOSES01_022

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396

Abstract:

منطقه بمو منطقهای در شمال شهر شیراز است که دارای پوشش حیوانی مختلفی میباشد، یکی از حیوانات مهم این در منطقه روباه گونه aVulpes can ا ست. اینگونه روباه عموما در علفزارهای کوهستان ایران زندگی میکند، جثه کمی کوچکتر از سایر روباهها دارد . در اینمطالعه به شناسایی گونههای کنه جداشده از روباه ulpes canaV از منطقه بمو شیراز پرداختهشده است. در این بررسی پنج راس روباه به علت بروز سوانح رانندگی در منطقه مذکور در طی چندین ماه جمعآوری، برای بررسی وضعیت انگلی به آزمایشگاه انگلشناسی ارجاع دادهشدند و ازلحاظ آلودگی به انگلهای خارجی از جمله کنه و مایت مورد بررسی قرار گرفتند. که نهایتا کنه های و مایت ها جدا شده، در محلولهای نگهدارنده قرار داده شده و براساس کلید تشخیصی )1963( Kaiser & Hoogstraal و )1983( oulsbyS مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی روباه ها، آلودگی به هیچ گونه مایتی نشان نداد، ولی در مجموع از کل روباه ها 91 کنه ) 4 کنه نر و 15 ماده(جدا گردید، که همه کنه های جدا شده مربوط به خانواده xodidaeI بودند و جنس های Rhipicephalus و Haemaphysalis شامل می شدند. گونه ی کنه جنس Haemaphysalis مطابق با کلیدهای تشخیصی concinna.H و کنه های جنس Rhipicephalus به علت عدم وجود کنه نر در فقط حد جنس مورد شناسایی قرار گرفتند. حیات وحش به طور فزاینده ای به عنوان یک بازیگر مهم در نگهداری وانتقال طیف وسیعی از انگل ها که می توانند سلامت انسان را تحت تاثیر قرار دهند، نقش دارد. شناسایی انگل های حیات وحش به خصوص کنه ها سخت که توانایی هجوم به جمعیت های انسانی را دارد، می تواند از یک سو وضعیت منطقه را از لحاظ تنوع گونه ای هم بصورت مرفولوژیکی و هم بصورت ژنتیکی نشان دهد و از سوی دیگر می تواند از شیوع و اپیدمی برخی بیماری ها مهلک مانند تب خونریزی دهنده درمنطقه بواسطه شناخت ناقلین بیماری ها جلوگیری به عمل آورد.

Authors

امین احمدی

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز

امیر موتابی علوی

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز

رسول موذنی

دانش اموخته دکتری حرفه ای دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

بهنام نمازی خوراسگانی

دانش اموخته دکتری حرفه ای دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد