جنبه های اپیدمیولوژیک و پاتولوژیک بیماری مشمشه در اسب

مشمشه یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام می باشد که از اهمیت بالایی در جمعیت های اسب برخوردار است. عامل بیماری باکتری گرم منفی غیر متحرک فاقد کپسول بورخولدریا مالیی است. این بیماری علیرغم اینکه در بسیاری از کشورهای دنیا ریشه کنشده است، اما همچنان در برخی کشورها از جمله ایران وجود دارد. بیماری در اسب بیشتر به شکل مزمن پیشرفت می نماید در صورتیکه قاطر و الاغ بیشتر به فرم حاد بیماری مبتلا می شوند. این باکتری در فهرست عوامل قوی جنگ های بیولوژیک و بیوتروریسم قرار دارد.بیماری در انسان معمولا منجر به مرگ می شود. حیوانات آلوده و یا حاملینی که در ظاهر سالم بوده و از بیماری جان سالم به در برده اندعمده ترین منابع عفونت بشمار می آیند. انتشار بیماری اغلب از طریق بلع مواد غذایی آلوده اتفاق می افتد. تماس پوستی و استنشاقی به ندرت ایجاد بیماری پیشرونده می نماید. گوشتخواران ممکن است با خوردن گوشت آلوده به بیماری مبتلا شوند. نحوه انتشار آلودگیبدین صورت است که آسیب ها و ضایعات ریوی پاره شده و عامل بیماری به درون برونشیول ها راه یافته و موجب عفونی شدن مجاری تنفسی فوقانی می گردد که در نتیجه سبب دفع ارگانیسم از بینی و دهان خواهد شد . در شکل حاد بیماری تب بالا، سرفه، ریزش بینیهمراه با انتشار سریع ندول های پیوگرانولوماتوز در زیر مخاط بینی که در ادامه به زخم های ستاره ای شکل تبدیل می شوند بروز می نماید. هنگامی که ضایعات در ریه موضعی شود سرفه مزمن، تنفس دردناک و خونریزی های مکرر از بینی اتفاق می افتد. اشکال مزمن پوستی و بینی معمولا با هم اتفاق می افتند. عقده های لنفاوی که مسیول زه کشی محل در گیر هستند معمولا حاوی کانونهای چرکی و عروق لنفی دارای ضایعات مشابه هستند. کانونهای نکروتیک هم چنین ممکن است در دیگر اعضاء داخلی نیز وجود داشته باشند

Keywords:

مشمشه , اسب , ندول پیوگرانولوماتوز , سرفه مزمن