راهبرد های مدیریت بهداشتی زیونوز ها در سطوح بهداشت فردی و عمومی و پژوهش های بین رشته ای

زیونوز ها یعنی بیماری های قابل انتقال از حیوانات وحشی و اهلی به انسان یک تهدید سلامت عمومی در سطح دنیا هستند.از انجا که منشاء این بیماری ها حیوانات هستند ، تدوین راهبرد های پیشگیری و کنترل انها باید به سورت نو اورانه و متکی به اشتراک مساعی در زمینه هایمختلف باشد .در این زمینه نیاز به همکاری تنگاتنگ دامپزشکان ،پزشکان،متخصصان بهداشت عمومی برای تدوین راهبرد ها ی سه زمینه اصلی شامل بهداشت فردی ،بهداشت عمومی و تحقیقات بین رشته ای و تطبیقی می باشد .درسطح بهداشت فردی ارزیابی پتانس یل انتقال زیونوز ها از حیوان به انسان باید با اتکا به داده های ورودی هر دو گروه پزشکان و دامپزشکان صورت گیرد ،به ویژه در اشخاص اسیب پذیر همچون بیماران دچار نقص ایمنی .در سطح بهداشت عمومی خطر زیونوز ها باید از طریق سازکار های پایشی که جمعیت های حیوانات اهلی،وحشی وانسان را در بر بگیرد ،ارزیابی شود.این سازکار های سازشی به کنترل موثر زیونوز ها کمک شایانی می نماید .پزشکان و دامپزشکان در این فرایند متخصصین کلیدی تشخیص وگزارش همگیری های زیونوتیک هستند.ولی ارتباط موثر همه گیر شناسان ،مسیولین بهداشت محلی و دامپزشکان نه تنها باعث پاسخ های محلی مناسب می شود بلکه شناسایی زود هنگام زیونوز ها را در سطح کلان در پی دارد.در سطح پژوهشی ،همکاری بین پزشکان و دامپزشکان در اجرا پژوهش های بین رشته ای منجر به شناخت بهتر از ماهیت رابطه متقاب ل بین عامل ایجاد بیماری زیونوتیک ،مخزن حیوانی و میزبان نهایی انسانی می گردد .و یا همه گیری این ویروس است. هرچندمطالعات محدود سرواپیدمیولوژیک درسالهای اخیرنشانگر وجود انتی بادی ویروس نیل غربی در انسان و دامهای اهلی در بعضی مناطق ایران میباشدولی نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه احساس می شود.

Keywords:

زیونوز , راهبرد مدیریتی , بهداشت فردی , بهداشت عمومی , پژوهش بین رشته ای