سیدحسین رضویان - استادیار و مدیرگروه زبان شناسی دانشگاه سمنان
کاظم ماجدی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبانشناسی

فرآیند قاعده افزایی چیزی نیست جز توازن در وسیع ترین مفهوم خود و این توازن از طریق مقدار کلامی حاصل می آید. در این شگرد، قواعدی بر قواعد زبان معیار افزوده می شود که موجب برجسته سازی در متن ادبی میگردد. قاعده افزایی موجب ایجاد موسیقی در زبان شعر می گردد و استفاده از آن بر توانایی شاعر و بهره گیری از ظرفیت های زبانی به منظور ناآشنا ساختن و برجستگی زبان دلالت می کند از این رو صوتگرایان روس، آ ن راعامل شکل گیری اثر ادبی می دانند. دراین پژوهش، پس از بحث درباره قاعده افزایی، شگردهای آن درهمه اثار شعر فروغ فرخزاد بررسی می شود تامشخص گردد که این شگرد ادبی تا چه اندازه توانسته است در شعر او موجب برجسته سازی شود. روش این تحقیق تحلیلی است که اشعار فروغ فرخزاد را از طریق قاعده افزایی در سطح تحللی واژگانی مورد بررسی قرارداده است که مشخص شد وی با تسلطی که بر امکانات زبان فارسی دارد بخوبی توانسته با به کارگیری مطلوب توازن واژگانی در حیطه قاعده افزایی به عادت زدایی دست زند و موجب برجسته سازی شدن کلام خود گردد

قاعده افزایی، برجسته سازی، تکرار کلامی، توازن واژگانی در شعر، فروغ فرخزاد