ابدال در زبان شناسی قرآن

قبایل عرب که در شبه جزیره ی عربی زیسته اند، در یک نقطه جمع نبوده اند، بلکه در سرتاسر آن پراکنده بودند ؛ برخی در حضر و برخی در بادیه در پی آب و توشه به سر برده اند. بی گمان قبیله هایی که در بادیه زیسته اند، روش های خاص خود را در ادای واژگانی داشته اند و این روش ها با قبایل حضری متفاوت بوده و اثر بیشتری در تعدد لهجه های عربی و ویژگی های هر لهجه داشته است ، به گونه ای که برخی تلفظ ها در شمار عناصر زبان قوم و در قلمرو واژگانی قرآن کریم قرار گرفت و در منطقه ای، ادای کلمه ای با حرفی غیر از حرف به کار رفته در منطقه ی دیگر بود و در بررسی های زبان شناسی، یافتن خاستگاه حروف و کلمات قرآن کریم از اهمیت ویژه ای برخوردار شد. در این پژوهش با تلفظ های نابجای حروف در زبان عربی و کاربرد آن در زبان قرآن آشنا می شویم که در نگاه اول ، ذهن را به سویی می برد که گویا یکی از آن میان ، صحیح و باقی ناصحیح است ولی این تلقی ، هرگز نمی تواند مطلقا صواب برشمرده شود

Keywords:

لغه , لغیه , لثغه , قطعه , لغت علیا , لهجه , ابدال , اسبق , ضرورت