سونیا پوری - دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی گرگان
جوانشیر اسدی - استادیار وعضوهیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی گرگان

هدف این پژوهش بررسی ارتباط عاطفی والد فرزندی، ویژگی های شخصیتی و راهبردهای انگیزشی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان آق قلا بود. آزمودنی ها 138 دانش آموزان (75 تجربی، 34 ریاضی، 29 علوم انسانی) بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری این پژوهش عبارت از مقیاس روابط عاطفی اعضای خانواده هیل برن 1964 مقیاس پنج عامل شخصیت نیو کاستا مک کری 1964؛ راهبردهای انگیزشی برای یادگیری MSLQ پنتریچ و همکاران 1991 و معدل دانش آموزان در دروس اختصاصی آنها در پایان سال تحصیلی نیز به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی آنان در نظر گرفته شد. نتایج حاص از تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که متغیرهای برون گرایی، ارزش گذاری بیرونی نسبت به هدف اثر مثبت و معنی دار و کنترل باورهای یادگیری اثری منفی و معنی دار با پیشرفت تحصیلی دارد. در حالی که روابط والدفرزندی نمی توانند به طور معنی دار پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کند. همچنین ضریب همبستگی پیرسون نشان داد رابطه ی مادر فرزندی و پدر فرزندی به جز ارزش گذاری بیرونی نسبت به هدف و اضطراب امتحان با همه انواع راهبردهای انگیزشی رابطه مثبت معنی داری دارند. از بین عامل های شخصیت، روان رنجور خویی با متغیرهای ارزش گذاری بیرونی نسبت به هدف و اضطراب امتحان ارتباط مثبت و معنی داری بوده و لیکن با متغیرهای خودکارآمدی و ارزش گذاری درونی ارتباط منفی داشت. همچنین رابطه ی پدر فرزندی با برون گرایی، دلپذیربودن و با وجدان بودن دانش آموزان ارتباطی مثبت و معنی داری دارد. و رابطه مادر فرزندی با متغیر با وجدان بودن ارتباط مثبت و معنی داری داشت.

روابط والد فرزندی، الگوی پنج عامل، راهبردهای انگیزشی یادگیری، پیشرفت تحصیلی