رضا صادقی مزیدی - دانشجوی رشته علوم تربیتی ، دانشگاه فرهنگیان اندیمشک
علی کریمی مزیدی - دانشجوی رشته علوم تربیتی ، دانشگاه فرهنگیان اندیمشک
علی پور امامی - کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی
اسد خاوری - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی

مسایل مربوط به مدیریت مدیران درسالهای اخیرتوجه زیادی رابه خود معطوف کرده است، عوامل مختلفی درمدیریت مدیران نقش دارند. امروزه معنویت به عنوان یک جنبه مهم از کنش انسان گرایانه، که رابطه پایایی با بهبود عملکرد دارد مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی هوش معنوی و رابطه آن با مدیریت است. مدیران باهوش معنوی بالا کسانی هستند که میدانند چرا انجام میدهند و چه چیزی انجام میدهند، آنها نسبت به تغییر پذیراتر و به دنبال هدف و معنا برای سازمان خود هستند، مدیر معنوی در برخورد به موقعیتها به جای مداخله در امور، به ایجاد تغییرات می پردازد، و به ارزش های اخلاقی مثل صداقت، درستی، آزادی وعدالت تاکیددارد، بر توسعه فردی، تصمیم گیری مشترک و کمک به خودشکوفایی تاکیددارد. مدیر معنوی به جای هدایت شدن توسط موقعیت، خودش موقعیت را خلق و هدایت می کند. مهارتهای مدیریتی اولین عامل درافزایش و یا کاهش بهره وری میباشند، مهارتهای مهمی از جمله تعیین هدف، برنامه ریزی، مدیریت رفتارسازمانی،مدیریت استرس، تعارض و مهارت تصمیم گیری، همدلی و مسیولیت پذیری از جمله مهارت های مورد نیاز یک مدیر برای اداره یک کسب و کار میباشند. حال خودآگاهی به عنوان اولین مولفه هوش معنوی به مدیر کسب و کار کمک مینماید تا نیازهای مهارتی خود را شناسایی نموده و برای بهبود آنها برنامه ریزی نماید.

هوش، هوش معنوی، خودآگاهی، مدیریت، مدیر، عملکرد