صفویه

سلسله صفویه دوران بازگشت قدرت و استقلال ایران پس از اسلام است. ایران در این دوران توانست با بدست آوردن هویت ملی خود به کشوری قدرتمند و مستقل در شرق اسلامی تبدیل شود. این دوران به بیش از دو قرن به طول انجامید. با روی کار آمدن این حکومت مقطع جدیدی در تاریخ ایران گشوده شد عصری که در آن ایرانیان برای کسب هویت خود به تکاپو پرداختند، لذا این دوران از اهمیت خاصی برخوردار است.در این دوره ، نعمت و فراوانی حاصل شد، امنیت بر راهها سایه گسترد، تجارت و بازرگانی به شکوفایی رسید؛ اقلیتها محل تساهل و تسامح مذهبی قرار گرفتند؛ دشمنان خارجی عقب زده شدند؛ هنرها و صنایع در حد و حجم قابل اعتنایی شکوفان گردیدند و دانشمندان بزرگی در عرصه فلسفه پدیدار شدند. سلسله هایی که بعد از صفویان بر سر کار آمدند نتوانستند به اندازه صفویان در پیدا کردن راه حل برای مشکلات موجود جامعه موفق باشند. سلسله صفویان علیرغم اعمال فشار از سوی عوامل داخلی و خارجی، توانست به مدت دویست و بیست و پنج سال در ایران ثبات و استواری پدید آورد، آنهم در عهدى که ایران زمین از سوی ماوراءالنهر به وسیله نیروى نوظهور ولی مخالف و مهاجم ازبک، و از سمت آسیاى صغیر، توسط نیروى رقیب و منازع و تجاوزگر عثمانى تهدید مىشد، و در داخل نیز دستخوش تفرقه و ملوک الطوایفى خاندانهاى گوناگون و بى اعتنا به سرنوشت عمومى و ملى ایران بود