سید حسن عطار باشی - مدیریت آموزش و پرورش شهرستان رشتخوار خراسان رضوی

تربیت صحیح فرزندان یکی از موضوعات مهمی است که والدین و مربیان و معلمان، هر کدام به نحوی با آن دست به گریبانند. در همین راستا، خشونت و مهر ورزی، دو عنصر کلیدی و موثر هستند که در شکل گیری شخصیت و رشد و تکامل نسل آینده، نقش مهمی را ایفا می کنند. در واقع ، خشونت، عامل بازدارنده و مهرورزی و محبت، محرک اصلی در پیشبرد اهداف اصلی تعلیم و تربیت ایده آل می باشد. هدف این تحقیق، آشنا ساختن والدین و مربیان و معلمان، با تاثیرات منفی و مثبت دو عامل خشونت و مهرورزی و ارایه روشهای صحیح مهرورزی و محبت در امر تعلیم و تربیت فرزندان است تا به این وسیله، از اعمال روشهای خشونت آمیز نسبت به فرزندان، به صورت خواسته یا ناخواسته، ممانعت بعمل آید.در این تحقیق، بر اساس مطالعات کتابخانه ای و با بهره گیری از نظریات کارشناسان تعلیم و تربیت سنتی و معاصر، دو عامل خشونت و مهرورزی وانواع کاربردهای آن در تربیت فرزندان مورد بررسی قرار گرفته و با ارایه ی روش های نظری و عملی در جهت اجتناب از هرگونه اعمال خشونت و استفاده از شیوه های مهرورزی و محبت و پیامدهای مطلوب آن، میزان کیفیت و تاثیرات هریک از این دو عامل در تربیت صحیح فرزندان، مشخص شده است

تعلیم و تربیت، خشونت ، مهرورزی ، تربیت فرزندان، والدین