مهدی خادمی جمکرانی - دانشجوی دکتری الهیات فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد

در تعریف تربیت اجماع نظری وجود ندارد.هر مکتبی با توجه با تعریفی که از انسان دارد به تعریف تربیت پرداخته است.اما آنچه که به نظر می رسد می تواند گویای این مفهوم با توجه به آموزه های دینی و انتظار فرهنگ جامعه ایرانی در مورد تربیت باشد عبارتست از تلاش در جهت شناسایی و به فعلیت در آوردن استعدادهای انسانی و سوق دادن آن به سمت دین و آموزه های اخلاقی.خانواده،معلمین و مسیولین کشور نقش بسیار مهمی در فرایند تربیت به عهده دارند.هر کدام از این سه نهاد می توانند نوجوانان و جوانان را به سمت مسیر صحیح زندگی سوق داده و یا از مسیر صحیح دور کنند.بی توجهی هر کدام از این سه نهاد به نقش تربیتی خود،در رستگاری یا سقوط یک جامعه نقشی اساسی دارد.امروزه رسانه ها و فضای مجازی نقش بسیار پررنگی در فرایند تاثیر گذاری این سه نهاد دارند و اگر مهارت های لازم و توجه به نقش هر کدام،نادیده انگاشته شود،هزینه های زیادی را بر جامعه تحمیل می کند.خانواده ها باید با کسب مهارت های لازم،معلمین با توجه بیش از پیش به نقش الگویی و مراقبت بیشتر از رفتارخود و مسیولین بخصوص مسیولین فکری و فرهنگی جامعه باید با خودسازی ومراقبت بیشتر و توجه به اینکه همه گفتارها،رفتارها و حرکات آنان در صعود یا سقوط جامعه و جذب و طرد افراد جامعه به دین موثر است،رفتار نمایند.

تربیت،خانواده ،معلمین،مسیولین جامعه،نقش الگویی