تیوری تاثیر پذیری عبدالرحمان جامی از اندیشه های ابن عربی و انعکاس آن در آثارش

عبدالرحمان از نمایندگان نقش بندیه و مفسران و شرح دهندگان مهم ابن عربی در قرن نهم است که به شیوه ی او به مسلک صوفیه بطور علمی عمل کرد و پس از صدرالدین قونوی با گستردن تعالیم ابن عربی تاثیر شایسته ای در میان ایرانیان داشته است که نگارش شرح ها بر آثارش از جمله ی آنست. باورهای صوفیانه جامی، وحدت وجود ابن عربی (قطب الاقطاب) است که صدرالمتالهین او را فارابی و ابن سینا با اهمیت تری می داند که موج نمایان شدن تصوف نظری شده و جامی دوبار به بسط و شرح فصوص الحکم او پرداخته است و کتاب های جامی چون نقدالنصوص و 44 رباعی و دفتر دوم سلسله الذهب و بیان حدیث ابن زرین عقیلی با توجه به فصوص الحکم و در بردارنده اسرار عرفانی وحدت وجود ابن عربیست. ابن عربی پایه گزار نظریه ی وحدت بوده به طوری که بخش انسان کامل در آثارش در این موضوعست، در مقابل شیخ احمد سرهندی که رای و اندیشه ی وحدت شهود را طرح کرده است او مراتب وجود را حضرات الاهیه می داند که در آثار و آشکار و خلاصه ی نظریه وحدت وجود، در عبارت فشرده او فسبحان من اطهر الاشیاء و هو عینها است که بازتاب اندیشه ی افلاطون و پلوتین در عرفان مسیحی، اسلامی و صوفیان قرن دوم و ششم تا هشتم و اثارگذار در آثاری چون کمدی الهی دانته بوده است و در زمان او عقاید و اندیشه های صوفیه دسته بندی گردیده، رنگ علوم و جای بحث و کاوش فلسفی را گرفته و علم عرفان به رسمیت شناخته شد. روش تحقیق در این مقاله جستجو در منابع اندیشمندان قرون گذشته در کتابخانه ها و ماخذ بوده است. ضرورت انجام تحقیق، همان بررسی میزان اثربخشی آراء ابن عربی در علما و شاخه های علوم اسلامی و صوفیان و جامی بوده است.

Keywords:

تیوری , تاثیر , اندیشه , ابن عربی , جامی