حمیدرضا وکیلی فرد - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
عبدالعزیز یوسفی - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارسیان

هدف این مقاله ترکیب نقش سیاست گذاری حسابداری به عنوان یک مسیر سیاسی برای دستور کار پایداری است. این مسیر نیازمند کاهش و از بین بردن شکاف موجود در روش های گزارشگری پایداری جاری توسط واحد های تجاری است. سیاست گذاری حسابداری، تحت نفوذ تیوری حسابداری، عوامل سیاسی و همچنین وضعیت اقتصادی است. همه این فاکتورها نشان دهنده ی نفوذ زیاد روح یا وجود انسان های سیاستمدار، در فرآیند سیاست گذاری است . این مقاله نتیجه می گیرد که با الحاق توسعه پایدار، در قالب روح انسان در سیاست گذاری حسابداری، روش ها و سیاست های حسابداری را می توان مطابق با مفاهیم پایداری، متحول ساخت. فعالیت های دگرگون کننده برای غلبه بر نواقص روش ها و سیاست های موجود، نیازمند الحاق روح توسعه پایدار به چارچوب مفاهیم استانداردها و روش های حسابداری است. بعد از پذیرفتن مفاهیم و استانداردهای بهبود یافته، جامعه تجاری می تواند به شهروند شرکتی جهانی، بپردازد که نه تنها به سود و تداوم فعالیت شرکت تمرکز می کند بلکه همچنین بر پایداری در یک مسیر کل نگر نیز تمرکز می کند. مثل پایداری اکوسیستم و زندگی عموم روی آن.