بررسی تاثیر سهامداران نهادی کوتاه مدت و بلندمدت بر ساختار سرمایه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مدیران در هنگام تصمیم گیری در خصوص ساختار سرمایه، به دنبال شیوه ای از تامین مالی هستند که برای شرکت ارزش آفرینی کند. نظریه های مختلف و پژوهش های متعددی انجام گرفته تا بتوانند بهترین مدل را برای توجیه ساختار سرمایه شکل گرفته توضیح دهد. انتظار بر این است که وجود سهامداران نهادی به خاطر مکانیسم نظارتی خود تصمیم گیری در خصوص تامین مالی را متاثر کند و تا حدودی مشکلات نمایندگی را کاهش دهد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سهامداران نهادی کوتاه مدت و بلندمدت بر ساختار سرمایه است. در این خصوص برای بررسی تغییرات ساختار سرمایه از سطح اهرم مالی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از مدل های رگرسیونی چند متغیره در سطح داده های پانل استفاده گردید. بدین منظور اطلاعات مالی 98 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389 تا 1393 جمع آوری گردید. یافته های پژوهش حاکی از تاثیر مثبت و معنی دار درصد سهامداران نهادی کوتاه مدت با اهرم مالی است. همچنین درصد سهامداران نهادی بلندمدت نیز بر اهرم مالی شرکت تاثیر منفی و معنی دار دارد.

Keywords:

ساختار مالکیت , مالکیت نهادی , ساختار سرمایه , حاکمیت شرکتی , تیوری نمایندگی