محمود آقاخانی بیژنی - دانشجوی دکتری ادبیات حماسی دانشگاه اصفهان
محمدرضا شریعتی راد - دانشجوی دکتری ادبیات حماسی دانشگاه اصفهان
فرزانه میرزاخانی هفشجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز

منظومه روایی ظهر روز دهم امین پور، ساختاری روایی و نمایشی دارد. شیوه روایت و داستان پردازی در این شعر به گونه ای است که شاعر با بهره گیری از طرح روایی، فضایی متفاوت می آفریند. این شعر براساس زمان خطی روایی گسترش می یابد و حوادث یکی پس از دیگری برای شخصیت اصلی (کودک گمنام) و به صورت زنجیروار به وجود می آیند؛ به گونه ای که ابتدا وضعیت متعادل برقرار است. سپس با بروز حادثه ای، این وضعیت دچار روند تغییر می شود و وضعیت نامتعادل بر شعر حاکم می شود. بعد از ذکر حادثه ها، روایت به وضعیت متعادل سامان یافته ای می رسد و پایان می یابد. هدف این پژوهش، تحلیل ساختاری طرح این شعر براساس دیدگاه تزوتان تودروف و آلجیرداس جولین گریماس است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی تحلیلی بوده که از منابع و اسناد کتابخانه ای استفاده شده است.

قیصر امین پور، ظهر روز دهم، شعر روایی معاصر، ساختار گرایی، تودروف، گریماس