مرجان خراسانی - کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق

بر مبنای ادبیات موجود، دو دیدگاه درباره ی رابطه ی بین اجتناب مالیاتی و شاخص های اندازه گیری ارزش شرکت وجود دارد. دیدگاه اول، دیدگاه ارزش آفرینی می باشد که معتقد است فعالان بازار سرمایه برای فعالیت های اجتناب مالیاتی ارزش قایل اند و آن را فعالیتی ارزش آفرین می دانند. دیدگاه دوم، دیدگاه تیوری نمایندگی می باشد که معتقد است ماهیت غیر شفاف و پیچیده ی فعالیت های اجتناب از مالیات به مدیریت اجازه می دهد در راستای دستیابی به اهداف فرصت طلبانه ی خود گام بردارد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر اجتناب مالیاتی بر متغیرهای نوین و سنتی عملکرد، بعنوان شاخص های اندازه گیری ارزش شرکت می پردازد. در این تحقیق از بازده دارایی ها و بازده حقوق صاحبان سهام برای اندازه گیری متغیرهای سنتی و از ارزش افزوده بازار و ارزش افزوده اقتصادی برای اندازه گیری متغیرهای نوین استفاده شده است. جامعه مورد بررسی پژوهش 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که اطلاعات مورد نیاز برای دوره 5 ساله ( 94- 90 ) در مورد آنها قابل دسترس می باشد. این تحقیق از دیدگاه روش و ماهیت از نوع تحقیقات همبستگی است و جهت آزمون فرضیات تحقیق از آزمون همبستگی و آزمون رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیات نشان می دهد که میان فعالیت های اجتناب مالیاتی و هردو متغیرهای سنتی و نوین سنجش عملکرد ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین مطابق دیدگاه ارزش آفرینی، مدیران فعالیت اجتناب مالیاتی را نه ابزاری برای رفتارهای فرصت طلبانه بلکه تلاش شرکت برای کاهش انتقال ثروت از سهامداران به دولت می دانند و از آن برای بهبود عملکرد و افزایش ارزش شرکت در دوره های بعدی استفاده می کنند.

اجتناب مالیاتی، بازده دارایی ها، بازده حقوق صاحبان سهام، ارزش افزوده اقتصادی، ارزش افزوده بازار