بررسی رابطه بین اهمیت مدیریت سرمایه در گردش و ارزش آفرینی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

با توجه به آن که با کاهش حجم فروش، هزینه های فروش کاهش می یابد، به تبع آن بازده دارایی ها که از تقسییم فروش بر کل دارایی ها بد ست می آید، تقل می یابد. زمانی که دارایی های مالی بخشی از کل دارایی هاست فعال ت های عملیاتی آن واحد، اثر کمی در بازده همه دارایی ها دارد. مو ضوع مدیریت سرمایه در گردش، فعال ت های مالی و عملیاتی کوتاه مدت شرکت است. از همین رو شیوه مدیریت سرمایه در گردش تاثیر مهمی بر گردش جریان نقدی و خلق ارزش (سودآوری) شرکت دارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین اهمیت مدیریت سرمایه در گردش و ارزش آفرینی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. بر همین اسا جاعه آماری این تحقیق، یک بازه ی پنج ساله بین سال های 1393-1389 از شرکت های منتخب پذیرفته شده در بورس را شامل شده و حجم نمونه ی آماری تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری پایلوت، برابر با 62 شرکت گردید که متغیرهای آن براساس رگرسیون خطی مدل سازی شده است. در این تحقیق، معیار ارزش آفرینی شرکت در قالب سودآوری شرکت بعنوان متغیر وابسته با عنایت به آنچه عنوان شد، معیار سود ناخالص عملیاتی است تا اثر تحریف در حوزه ارزش آفرینی، تقلیل یابد و متغیرهای مستقل، عناصر و اجزای سرمایه در گردش هستند. براساس نتایج بدست آمده از الگوهای رگرسیونی، تمامی متغیرها با متغیر وابسته در ارتباط هستند. متغیرهای دوره تبدیل وجه نقد و دفعات واریز بستانکاران دارای ارتباط معنادار ولی معکوس و متغیرهای دوره وصول مطالبات و دوره گردش موجودی کالا دارای ارتباطی مثبت و معنادار با سودآوری هستند.

Keywords:

سرمایه در گردش , مدیریت سرمایه در گردش , ارزش آفرینی , سودآوری