نجف اصغرنژاد - کارشناس ارشد جامعه شناسی. استان کهگیلویه و بویر احمد. شهر دهدشت کوی جانبازان خیابان شهید رجایی
کریم درخشنده - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی. آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه.
ناد علی پروز - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی. آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه.
نادر اسلام خواه - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی. آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه.

هدف این مقاله بررسی موسیقی شعر در اشعار نیمایی سهراب سپهری است. سهراب سپهری یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین شاعران شعر نیمایی در عرصه ادبیات فارسی است. شعر سپهری از بسیاری جهات دارای زیبایی های منحصربه فرد و بی همتاست. موسیقی شعر در اشعار نیمایی سهراب سپهری، به وفور و زیبایی به کاربرده شده است. روش این تحقیق، توصیفی تحلیلی است و به شیوه اسنادی (کتابخانه ای)، به جمع آوری داده ها پرداخته شده است. در قسمت بررسی انواع موسیقی بیرونی، کناری و درونی در اشعار سهراب سپهری، از نظریات اهل فن و اساتید دانشگاهی استفاده گردید. یافته ها نشان می دهد سهراب سپهری در کاربرد موسیقی بیرونی، از مجموع هفت بحر متفق الارکان، فقط در محدوده سه بحر هزج، رمل و متقارب و در بحور دوازده گانه مختلف الارکان، در سه بحر منسرح، مضارع و مجتث شعر سروده است. در موسیقی کناری، به رغم اینکه در شعر نو، ردیف و قافیه که موسیقی کناری به شمار می آیند، پراکنده می آیند، بنابراین، نسبت به شعر کلاسیک از نظر موسیقی کناری، از غنای کمتری برخوردار است. ولی با این حال، موسیقی کناری در اشعار سهراب سپهری، تناسب و نمود زیبایی دارد. در موسیقی درونی ( بدیع لفظی ) سهراب سپهری با مهارت و در پهنه ای وسیع از این موسیقی در اشعار خود استفاده نموده است. شعر سهراب و انس او با طبیعت و هم چنین عرفان، جلوه خاصی دارد.

موسیقی شعر، اشعار نیمایی، سهراب سپهری