آرمان رضایی - دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار

زمانی که فلنگر و همکارانش به بررسی روش نوینی برای انتقال ژن می پرداختند؛ مشخص شد که معرفی ژنهای خارجی به بافتهای حیوانات منجر به سنتز پروتئین مربوطه در محل می شود . همچنین محققین نشان دادند که تلقیح ژن می تواند به عنوان یک منبع درونی تولید ایمونوژن در میزبا ن عمل نماید و پاسخهای محافظت کننده سلولی و همورال را برانگیزد . این رهیافت، اساس تولید واکسنهای DNA می باشد . واکسن ها ی DNA نسبتاً ارزان و قابل استفاده هستند و ا یمنی زایی و اثرات آنها در بسیاری از سیستم ها مورد ارزیابی قرارگرفته است . مطالعات انجام شده به سرعت از سطوح بررسی برروی حیوانات کوچک آزما یشگاهی تا پریمات ها و همچنین اثرات بالینی صورت پذیرفته و حتی در جهت بیماریهایی مانند سرطان، ایدز و مالاریا مورد استفاده قرارگرفته است . همچنین تاکنون محافظت در برابر طیف وسیعی از بیماریهای عفونی باکتریایی، ویروسی و انگلی بوسیله واکسن های DNA در بوته آزمون قرار گرفته و نتایج مختلف و متنوعی از این کارآزمایی ها بدست آمده است . البته باید خاطر نشان ساخت که مقابله بر علیه تومورها نیز از اهداف واکسیناسیون DNA به شمار می آید . استفاده از این فناوری به عنوان یک راهکار درمانی در بیماری های آلرژیک و خودایمن انسان نیز مورد بررسی قرار گرفته است . فناوری واکسنDNA به عنوان سومین نسل از واکسن ها، امیدهای تازه ای را فرا روی محققین گشوده و چنین به نظر می رسد که DNA واکسن ها در سالهای آینده به عنوان یکی از ابزارهای رایج در کنترل و پیشگیری بیماری ها به کار گرفته شوند